Een veelgestelde vraag die ik krijg: “Hoe accepteer je angst?”

De meeste mensen die angst of paniek ervaren weten dat ze hun angsten moeten accepteren. Ook bij depressie, burn-out en andere mentale klachten is “acceptatie” in de basis de oplossing. Met als gevolg dat mensen op zoek gaan naar een manier om hun klachten te accepteren.

Dit is een van de grootste valkuilen bij het aanpakken van mentale klachten. Dat komt omdat “hoe ga ik dit accepteren” impliceert dat je iets moet doen. Dat accepteren een mentale handeling betreft die je moet uitvoeren en zodra je dat doet dat je klachten dan verdwenen of verminderd zijn. Maar het tegenovergestelde is waar.

Accepteren is niet iets wat je doet, accepteren betekent dat je stopt met iets te doen.

En dit kun je ook heel makkelijk testen. Denk aan een onderwerp wat je volledig hebt geaccepteerd. Bijvoorbeeld, heb je geaccepteerd dat het buiten goed/slecht weer is?

Ben je op dit moment op wat voor manier dan ook bezig met het weer:

• Ben je er over aan het nadenken?
• Ben je het aan het vervloeken?
• Moet het weg?
• Moet het veranderen?

Nee, waarschijnlijk niet. Zit je straks op de fiets richting huis en je beland in een grote regenbui dan waarschijnlijk wel. Maar, dat verandert niks. Hoe erg je de regen ook vervloekt het gaat daardoor zeker niet minder hard regenen.

Bij mentale klachten werkt dit ook zo alleen zodra je het gaat vervloeken of wegwensen worden de klachten nog erger. En hoe erger de klachten, hoe meer mensen proberen om er vanaf te komen. Besef dat je niet iets kunt accepteren door er over na te denken. Accepteren is geen mentale handeling. Volledige acceptatie bestaat alleen als je er volledig niet mee bezig bent. Je laat zijn wat er is, en het is OK zoals het is.

Met andere woorden, accepteren betekent niks doen. 

Je hoeft dus niet iets te doen om iets te accepteren, je moet stoppen met iets te doen. Maar ook stoppen met iets doen is geen mentale handeling. Begrijp je waarom mensen hier helemaal in vast komen te zitten? Mensen met angst, paniek, depressie en burn-out hebben een hele sterke drang om iets aan hun klachten te doen. Vervolgens gaan ze op zoek naar “hoe”. 

Er is geen “hoe”. Het enige wat je kunt doen is je gedachten en gevoelens er laten zijn zonder weerstand. Dat betekent in de praktijk niet ingaan op je gedachten. Er komt bijvoorbeeld een gedachte voorbij:

“Ik voel me waardeloos”

Je hoeft niet op deze gedachte in te gaan. Dat is een keuze. Vrijwel altijd ga je automatisch mee in je verhalen en gedachtegang. De komende zeven dagen krijg je de volgende opdracht:

• Merk op hoe vaak je meegaat in gedachten die je eigenlijk niet wilt
• Probeer deze week deze gedachten op te merken maar ga niet mee in het verhaal